مهار تولید گلوکوکورتیکوئیدها و برداشتن غده فوق کلیوی مانع اثرات مثبت ورزش بر حافظه ترس و تعداد نرون های هیپوکمپ در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی می شود

مطالعات جدید نشان می دهند که ورزش اثرات مفیدی بر فعالیت های شناختی و سلامت مغز دارد. از طرف دیگر گلوکوکورتیکوییدها نقش مهمی در یادگیری و حافظه هیجانی برای می کنند و فعالیت آنها در طی ورزش زیاد می شود. در مطالعه قبلی ما نشان دادیم که گلوکوکورتیکوییدها نقش مهمی در وساطت اثرات ورزش ارادی بر حافظه فضایی دارند. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش گلوکوکورتیکوییدها در اثرات مثبت ورزش بر حافظه ترس در مدل احترازی مهاری و تعداد نرون های هیپوکمپ بود.
در این مطالعه تجربی، در آزمایش اول حیوانات به دنبال تزریق داخل صفاقی متی راپون (مهارکننده سنتز گلوکوکورتیکویید) و در آزمایش دوم حیوانات آدرنالکتومی شده (که غده فوق کلیوی آن ها با روش جراحی برداشته شده بود) با یا بدون دریافت کورتیکوسترون خوراکی به مدت 10 شبانه روز ورزش ارادی انجام دادند. سپس همه موش ها در دستگاه احترازی غیر فعال آموزش دیدند. 48 ساعت بعد از آموزش به خاطرآوری حافظه ارزیابی شد و در انتها مغز آنها خارج و تعداد نرون ها در ناحیه شکنج دندانه دار هیپوکمپ شمارش شد.
نتایج نشان داد که ورزش به تنهایی حافظه ترس و تعداد نرون ها هیپوکمپ را افزایش داد، در حالی که این اثر در حیوانات دریافت کننده متی راپون و فاقد غده فوق کلیه دیده نشد. همچنین، تزریق متی راپون و برداشتن غدد فوق کلیه به تنهایی اثر معنی داری بر تعداد نرون های هیپوکمپ نداشتند.
هورمون های گلوکوکورتیکوییدی نقش مهمی در اثرات مفید ورزش ارادی بر تشکیل حافظه ترس و تعداد نورونهای هیژوکمپ دارند