جذب و کارآیی مصرف نور در گیاه دارویی پنیرک (Malva sylvestris L.) تحت تاثیر منابع مختلف کودهای آلی، زیستی، شیمیایی و کشت مخلوط با شنبلیله

به منظور بررسی جذب و کارآیی مصرف نور در گیاه دارویی پنیرک (Malva sylvestris L.) تحت تاثیر منابع مختلف کودهای آلی، زیستی، شیمیایی و کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)، آزمایشی در سال زراعی 1392-1391 به صورت کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. عامل کرت اصلی کود آلی گاوی شامل دو سطح: کاربرد و عدم کاربرد آن و عامل کرت فرعی منابع مختلف کودی شامل: 1- کود زیستی نیتروکسین® 2- کود زیستی بیوسولفور® 3- کود زیستی بیوفسفر® 4- ترکیب سه کود زیستی نیتروکسین، بیوسولفور و بیوفسفر 5- کود اوره 6- کشت مخلوط یک ردیفی با شنبلیله و 7- شاهد بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود دامی باعث کاهش ضریب استهلاک نور (K) شد و کمترین میزان K در بین تیمارهای آزمایش مربوط به تیمار ترکیب هر سه کود زیستی + کاربرد کود دامی بود. همچنین تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر میزان تشعشع جذب شده تجمعی در پنیرک داشت، به صورتی که بیشترین میزان جذب تشعشع در تیمار ترکیب سه کود زیستی با 6/986 مگاژول بر متر مربع به دست آمد، در حالی که کاربرد و یا عدم کاربرد کود گاوی تاثیر معنی داری در میزان تشعشع جذب شده توسط پنیرک نداشت. میانگین کارآیی مصرف نور در تیمارهای آزمایش برابر 26/1 گرم بر مگاژول بوده و تیمار کود زیستی نیتروکسین با 09/1 گرم بر مگاژول دارای کمترین و ترکیب سه کود زیستی + کاربرد کود دامی با 5/1 گرم در مگاژول دارای بیشترین میزان کارآیی مصرف نور بود. در مجموع، به نظر می رسد که ترکیب سه کود زیستی نیتروکسین، بیوسولفور و بیوفسفر توام با کاربرد کود گاوی توانایی رقابت با کود شیمیایی اوره از لحاظ شاخص های مکانیستیک آنالیز رشد گیاه نظیر جذب تشعشع و کارآیی مصرف نور را دارا است.