اثر مدیریت کود سرک نیتروژن توسط کلروفیل متر بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای در شرایط کم آبیاری

مدیریت نامناسب آبیاری و نیتروژن اصلی ترین عوامل کاهش دهنده عملکرد ذرت محسوب می شوند. به منظور مدیریت مصرف کود نیتروژن توسط کلروفیل متر در ذرت رقم SC604، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. عامل اصلی در دو سطح تامین 100 درصد و 70 درصد آبیاری، عامل فرعی در دو شاخص نیتروژن 90 و 95 درصد، و عامل فرعی فرعی کود نیتروژنه (با منبع اوره 46 درصد) در دو سطح 50 و 100 کیلوگرم در هکتار و شاهد (150) مقایسه شدند. نتایج نشان داد، بیشترین شاخص سطح برگ (6/4)، تعداد دانه در بلال (435)، زیست توده (814 گرم در متر مربع) و عملکرد اقتصادی (397 گرم در متر مربع) در شرایط آبیاری کامل و شاخص نیتروژن 95 درصد مشاهده شد. برهمکنش آبیاری و کود نیتروژن بر شاخص سطح برگ، وزن دانه در بلال، زیست توده و شاخص برداشت اثر معنی داری داشت. شاخص نیتروژن 95 درصد و سطح کود نیتروژن 100 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاخص نیتروژن 90 درصد و سطح کود نیتروژن 50 کیلوگرم در هکتار 11% شاخص سطح برگ، 41% تعداد دانه در بلال و 18% زیست توده را افزایش داد، اما با شاهد تفاوت معنی داری نداشت. هر چند بالاترین شاخص سطح برگ، وزن دانه در بلال، زیست توده و عملکرد اقتصادی در شرایط 100 درصد آبیاری با شاخص نیتروژن 95 درصد و کود نیتروژن 100 کیلوگرم در هکتار بدست آمد اما نسبت به شاهد تفاوت معنی دار نداشت. به نظر می رسد در شرایط آبیاری و کم آبیاری، شاخص نیتروژن 95 درصد با کود نیتروژن 100 کیلوگرم در هکتار از کارآیی بالاتری در افزایش عملکرد اقتصادی برخوردار است.