پیش بینی صبر بر اساس تعلق مادی و دلبستگی به خدا در دانشجویان

صبر یکی از شاخص های مهم سلامت فرد و جامعه می باشد و با توجه به کارکردهای بسیار مهم صبر، پرورش آن ضروری است. توجه به پایه های زیربنایی صبر می تواند به پرورش این فضیلت کمک نماید. در این ارتباط، هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی صبر بر اساس تعلق و دلبستگی به خدا در دانشجویان بود.
پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی می باشد که جامعه آماری آن را دانشجویان دانشگاه شیراز تشکیل دادند و 209 نفر از آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه های صبر، تعلق و دلبستگی به خدا بود. لازم به ذکر است که به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون همزمان و گام به گام استفاده شد.
نتایج نشان داد تعلق مادی و سبک دلبستگی اجتنابی، صبر را به صورت منفی و معناداری پیش بینی می نماید. همچنین، دلبستگی ایمن به خداوند می تواند پیش بینی کننده مثبت و معنادار صبر باشد.
استنتاج: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، شخصی که دارای جهان بینی مادی است، با از دست دادن قسمت کوچکی از آن احساس می کند تمام هستی خود را باخته است و بنابراین، بی تابی می نماید؛ اما فردی که جهان بینی الهی داشته و به زود گذر بودن این دنیا ایمان قلبی دارد، با از دست دادن مظاهر دنیا، راحت تر با آن کنار می آید؛ زیرا، او در تمامی مشکلات و فقدان ها، تکیه گاهی به نام خدا دارد که حکمت، رحمت و پاداش او کار را سهل و آسان می سازد.