تجمع قند، جذب سدیم و پتاسیم و محتوای کلروفیل دو رقم برنج در عکس العمل به شوری

شوری یکی از مشکلات چالش برانگیزی است که تاثیر نامطلوبی بر رشد و توسعه گیاهان دارد. از این رو، درک مکانیسم‏هایی که گیاهان را قادر به انطباق با تنش شوری می‏کند در انتخاب ارقام متحمل جهت بهره برداری از خاک های شور کمک خواهد کرد. هدف اصلی از این مطالعه بررسی اثرات شوری (NaCl) بر برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دو رقم برنج حساس (IR29) و متحمل (FL485) بود. شوری موجب افزایش تدریجی غلظت سدیم در هر دو رقم حساس و متحمل شد. البته این افزایش در رقم حساس (IR29) بیشتر بود. رقم متحمل به شوری غلظت بالایی از قندهای محلول و تجزیه دیرتر کلروفیل را نشان داد. علاوه براین، تجزیه کلروفیل نیز در رقم متحمل کمتر بود. احتمالا تحریک تجمع قند ناشی از تنش شوری مانع از تجزیه کلروفیل شده است. شوری همچنین موجب تجمع نشاسته در رقم FL485 شد. ممکن است که تنظیم تسهیم کربن فتوسنتزی در ایجاد تحمل به شوری نقش داشته باشد. از این رو به نظر می‏رسد که اختصاص قندها در مسیر ساخت نشاسته بجای قرار گرفتن در سایر مسیرهای متابولیکی در ایجاد تحمل به شوری نقش دارد.