ارزیابی اکوتیپ های مختلف زعفران از نظر عملکرد و اجزای عملکرد با استفاده از وزن های مختلف پیاز مادری

تعدادی اکوتیپ مختلف زعفران (مشهد، تربت جام، تربت حیدریه، گناباد، بیرجند، قاین) از نظر عملکرد و اجزای عملکرد با استفاده از وزن های مختلف پیاز مادری (6، 8، 10 و 12 گرم) در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه طی سال زراعی 1392 ارزیابی شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مرحله اجرا گذاشته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف معنی داری بین اکوتیپ های زعفران و وزن های مختلف پیاز مادری از لحاظ کلیه صفات زراعی مورد مطالعه وجود دارد ولی اثر متقابل اکوتیپ با وزن پیاز برای بیشتر صفات زراعی معنی دار نبود. بر اساس مقایسه میانگین صفات،اکوتیپ های تربت حیدریه و مشهد و اکوتیپ های قاین و گناباد به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را در شرایط آب و هوایی ارومیه داشتند. از طرفی مشخص شد که با افزایش وزن پیاز مادری عملکرد و اجزای عملکرد زعفران به مراتب بهبود می یابد و این امر نه تنها عملکرد زعفران را در سال اول افزایش می دهد بلکه تاثیر مثبتی بر عملکرد و اجزای عملکرد زعفران در سال های آینده می گذارد. بین عملکرد زعفران و کلیه اجزای آن همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که صفات وزن خشک کلاله، طول کلاله، وزن تر گل، وزن خشک برگ و طول برگ از مهمترین اجزای عملکرد زعفران می باشند. در نهایت می توان نتیجه گرفت که وزن پیاز مادری نقش بسیار مهمی بر عملکرد زعفران دارد. از طرفی به نظر می رسد که برای کشت زعفران در یک منطقه جدید توجه به شرایط آب و هوایی مناطقی که اکوتیپ های زعفران از آن مناطق انتخاب می شوند، ضروری است.