بررسی میکرونوکلئی در لنفوسیت های خون محیطی بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش

میکرونوکلئی به عنوان یکی از شاخص های آسیب کروموزومی در رادیوتراپی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات میکرونوکلئی لنفوسیت های خون محیطی در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش پیش و پس از کمورادیوتراپی انجام گردید.
مطالعه از نوع مقطعی بود که در مبتلایان به سرطان دستگاه گوارش مراجعه کننده به بخش انکولوژی ‏بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران از دی ماه تا اسفند ماه 1394 انجام شد.‏ از تمامی بیماران نمونه خون ‏محیطی به میزان ml 3 جهت ارزیابی های سیتوژنتیکی طی دو مرحله پیش و چهار هفته پس از شروع درمان گرفته شد. در مراحل نمونه گیری، فراوانی بروز میکرونوکلئی به ازای 1000 سلول لنفوسیتی دو هسته ای مورد بررسی قرار گرفت.‏
61 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت 11 بیمار از مطالعه خارج شدند. 50 بیمار (34 مرد، 16 زن) با میانگین سنی 13/34±59/74 سال بررسی شدند. ‏24 نفر (%48) در گروه سنی کمتر از 60 سال و 26 نفر (%52) در گروه سنی 60 سال و بالاتر قرار داشتند. 37 نفر (%74) سرطان معده و 13 نفر (%26) سرطان مری داشتند. اختلاف آماری معناداری در میانگین میکرونوکلئی پیش و پس از درمان وجود داشت (44/88 در مقابل 364/40 در 1000 سلول) (0/005=P). اختلاف آماری معناداری میان میانگین تعداد میکرونوکلئی پیش و پس از درمان بر حسب نوع سرطان، جنسیت و ‏گروه های سنی وجود نداشت.‏
در بیماران دارای سرطان دستگاه گوارش که ‏تحت رژیم های کمورادیوتراپی قرار گرفته بودند، تعداد میکرونوکلئی های خون محیطی به میزان معناداری افزایش یافت. ‏البته به نظر می رسد که این افزایش با سن، جنس و نوع سرطان ارتباطی نداشت.