ارزیابی سطح توسعه یافتگی شهرستانهای استان کرمانشاه از لحاظ زیرساخت های گردشگری با استفاده از تکنیک VIKOR

برنامه ریزی و توسعه هدفمند زیرساخت های گردشگری میتواند باعث افزایش جذب گردشگران شده و منافع مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی اجتماعی فرهنگی محیطی و سیاسی را در فرآیند توسعه اقتصادی ایجاد نماید. در همین راستا، پژوهش حاضر با ماهیت توسعه ای-کاربردی، و روش تحقیق ترکیبی (توصیفی، اسنادی و تحلیلی)، به ارزیابی سطح توسعه یافتگی شهرستان های استانکرمانشاه از لحاظ زیرساخت های گردشگری (مناطق نمونه گردشگری، شرکتهای تعاونی حمل و نقل، تعدادسینما، سالن نمایش، تعداد نمایشگاه، تعداد اماکن متبرکه اسلامی، تعداد جایگاه سوخت، تعداد اقامتگاه های عمومی، تعداد مسافر جابجاشده، دفاتر خدمات مسافرتی، کارگاه های صرف غذا و نوشیدنی) با استفاده از تکنیک راه حل توافقی و بهینه سازی چندمعیاره (VIKOR) پرداخته است. نتایج نشان داده است استانکرمانشاه گرچه دارای جاذبه های گردشگری فراوان و متنوعی میباشد. اما به علت فراهم نبودن امکانات و تسهیلات لازم و عدم توزان و تعادل در توزیع زیرساخت گردشگری تفاوت فاحشی به لحاظ زیرساخت گردشگری در استان وجود دارد. به طوری که شهرستان کرمانشاه به عنوان مرکز استان بیشترین زیرساختهای گردشگری را در خود جای داده و ثلاثباباجانی، برخوردارترین و محرومترین شهرستانها از لحاظ زیرساختهای گردشگری شهری در استان کرمانشاه هستند.