تاثیر بحث گروهی مراقبت محور بر روی فرسودگی مراقبین از بیماران تحت همودیالیز

با توجه به پیشرفت بیماری های مزمن ازجمله نارسایی مزمن کلیه و پیدایش مشکلات جسمی و روانی که برای آن ها در طی دوره ی بیماری و فرآیند درمان پیش می آید، نیاز به یک فرد برای مراقبت از این بیماران وجود دارد. فرد مراقب که معمولا از اعضای خانواده بیمار می باشد در روند مراقبت ممکن است با مشکلات زیادی روبه رو شده که درنهایت موجب فرسودگی در آن ها می شود. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر بحث گروهی مراقبت محور بر فرسودگی مراقبین از بیماران تحت همودیالیز طراحی و اجرا شد.
مطالعه ی حاضر یک کارآزمایی بالینی با روش نمونه گیری تصادفی بوده که بر روی 70 نفر از مراقبین بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی ارومیه در سال 1394 اجرا شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه فرسودگی مراقبین زاریت بود که در ابتدا به صورت پیش آزمون توسط نمونه ها تکمیل شد. سپس نمونه ها به طور تصادفی در دو گروه بحث گروهی و گروه کنترل قرار گرفتند. 2 هفته پس از اتمام برگزاری 6 جلسه بحث گروهی، پرسشنامه فرسودگی مراقبین زاریت مجددا تکمیل و داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS و به کمک آزمون های تی مستقل و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه بیانگر آن بود بین دو گروه بحث گروهی و گروه کنترل ازنظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد آن قبل از مداخله هیچ تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (05/0P>)؛ اما پس از اجرای مداخله ازنظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد آن تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مداخله و گروه کنترل مشاهده شد (05/0P<).
با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر می توان چنین دریافت که برگزاری کلاس های آموزشی به روش بحث گروهی کاهش معنی داری در شدت فرسودگی مراقبین داشته است. لذا پیشنهاد می شود در برنامه ریزی های سیستم درمانی به نقش اعضای خانواده در درمان این بیماران توجه شده و ازاین روش آموزشی نیز بهره گیرند.