ماهیت مداخلات درمانی اعمال شده توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی تبریز در بیماران ترومایی

اتخاذ تصمیمات مناسب و اعمال مداخلات درمانی در مدیریت تروما یکی از مهم ترین مفاهیم در اورژانس پیش بیمارستانی به شمار می رود. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی ماهیت مداخلات درمانی اعمال شده توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی در بیماران ترومایی شهر تبریز انجام گردید.
در این پژوهش توصیفی تمامی پرونده های مصدومان ترومایی تماس گیرنده با اورژانس پیش بیمارستانی تبریز در سال 1393 که منجر به اعزام اورژانسی گردیده، موردبررسی قرار گرفت. برای دسترسی به اهداف پژوهش از چک لیست مشتمل بر مشخصات بیمار، مکانیسم آسیب، نوع تروما، سطح هوشیاری، مداخلات درمانی، مشاوره با پزشک و هماهنگی با بیمارستان پذیرش دهنده استفاده شد. داده های جمع آوری شده پس از واردکردن در نسخه 16 نرم افزار SPSS با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.
از مجموع کل 37002 ماموریت ثبت شده در طول یک سال در اورژانس، 5614 مورد مربوط به مصدومان ترومایی بود. شایع ترین عامل ترومای بیماران حوادث ترافیکی (9/72 درصد) بوده و ترومای غیر نافذ (6/85 درصد) بیشترین نوع تروما بود. علی رغم اینکه 92/46 درصد تروماها، مربوط به ترومای سر و گردن و مولتی تروما بود، تنها در 11/5 درصد از مصدومان از کلار گردن استفاده شده بود. 93 درصد از ماموریت های اورژانس در بیماران ترومایی منجر به انتقال بیمار به بیمارستان ها شده است که در 43/99 درصد از این موارد، بین اورژانس پیش بیمارستانی و اورژانس بیمارستان پذیرش دهنده، هماهنگی به عمل نیامده بود.
نتایج مشخص نمود در شهر تبریز علی رغم درصد بالای مولتی تروما و ترومای سر و گردن، تنها در تعداد کمی از مصدومان از کلار گردن و تخته پشتی استفاده شده که نیاز به بررسی، برنامه ریزی و برگزاری برنامه های آموزشی مدیریت تروما برای پرسنل را دارد. همچنین در رابطه با هماهنگی خیلی کم با پزشک مشاور مرکز پیام و بیمارستان های پذیرش دهنده، به نظر می رسد که نیاز به برنامه ریزی و اصلاح فرآیندها دارد.