بازآفرینی محلات فقیرنشین شهری با تاکید بر تحلیل پیکره بندی فضایی، نمونه مطالعه شهر همدان

علی رغم تمام تلاش ها برای ساماندهی و ارتقاء کیفیت محیطی سکونتگاه های غیررسمی، همچنان برخی مولفه های کلیدی در بررسی ها و تحلیل مسائل این سکونتگاه ها مغفول مانده اند که از آن جمله می توان به تحلیل پیکره بندی فضایی این محلات اشاره کرد. از همین رو برای اثبات فرضیه پژوهش مبنی بر وجود تفاوت های آشکار در پیکره بندی فضایی محلات غیررسمی، به مقایسه برخی پارامترهای پیکره بندی فضایی پنج مورد از سکونتگاه های غیررسمی شهر همدان پرداخته شده است. روش پژوهش حاضر تحلیلی- تفسیری است که در آن سعی شده با تهیه نقشه های همپیوندی، عمق، اتصال و غیره برای چند نمونه موردی به مقایسه و تحلیل پیکره بندی فضایی آنها پرداخته شود. بنابراین پس از بررسی منابع داخلی و خارجی مرتبط با دو موضوع «پیکره بندی فضایی» و «سکونتگاه-های غیررسمی»، نقشه ها و داده های مرتبط با پارامترهای پیکره بندی فضایی شهر و محلات غیررسمی همدان با استفاده از نرم افزار Depth Map تهیه و استخراج شده است. سپس مقایسه کمی و کیفی پارامترهای پیکره بندی فضایی در نمونه های موردی انجام گرفته است. نتیجه بررسی ها نشان می دهد نه تنها تقریبا همه محلات غیررسمی شرایط نامناسبی به لحاظ پیکره بندی فضایی دارند بلکه در پارامترهای آن نیز هر یک از محلات شرایط و خصوصیات متفاوتی دارند و لذا راهبردهای پیشنهادی متفاوتی را طلب می کنند.