اثرات گردشگری بر معیشت پایدار خانوارهای روستایی، از دید جامعه میزبان

گردشگری روستایی از جمله فعالیتهای مهم اقتصادی و سودآور است که میتواند اثرات قابل ملاحظه ای از بعد اقتصادی، اجتماعی فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی فضایی بر روی جامعه میزبان داشته باشد. در این پژوهش، اثرات گردشگری بر معیشت پایدار خانوارهای روستایی بخش اورامان شهرستان سروآباد مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها ترکیبی از روش اسنادی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را سرپرستان خانوار 4 روستای بخش اورامان (اورامان تخت، سلین، بلبر و کماله) که دارای بیشترین حجم گردشگر هستند را تشکیل می دهد که تعداد آنها برابر با 1270 خانوار است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران اصلاح شده 250 نمونه به دست آمد، نمونه ها به دو روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی براساس جمعیت هر روستا انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ (0.84) بهدست آمد. برای بررسی تاثیر گردشگری بر معیشت پایدار از آماره های تی تکنمونهای، تحلیل واریانس، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته های این تحقیق با استفاده از آزمونهای آماری نشان می دهد که بر اساس آزمون تی تکنمونه ای گردشگری بر بعد انسانی، اجتماعی، فیزیکی، طبیعی و مالی روستائیان تاثیر مثبت دارد. بررسی تحلیل واریانس نشان داد که بین ابعاد مختلف معیشت پایدار اختلاف معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد همه ابعاد معیشت پایدار (بعد انسانی، اجتماعی، طبیعی، فیزیکی، مالی) تاثیر معنی داری را بر معیشت پایدار روستاییان دارند. همچنین نتیجه بر اساس تحلیل مسیر حاکی از آن است که همه ابعاد تاثیر مستقیم و غیرمستقیمی بر معیشت پایدار روستایی دارند، به طورکلی از دیدگاه مردم گردشگری بر معیشت پایدار روستاییان بخش اورامان تخت تاثیر مثبت دارد.