ارزیابی تروپونین قلبی I، الکتروکاردیوگرافی، کراتین کیناز و آسپارتات آمینوترانسفراز در تشخیص کمبود سلنیم در بزهای نژاد مرخز

تروپونین قلبی I بعنوان یک بیومارکر قلبی در تعیین آسیب میوکارد در بیماری هایی که عضله قلب را مبتلا می کند شناخته شده است.دیستروفی غضلانی تغذیه ای یا علت کمبود سلنیم و ویتامین E یکی از این بیماری هاست.
هدف از این مطالعه ارزیابی غلظت سرمی تروپونین قلبی I در بزهای نژاد مرغز با کمبود سلنیم و ارتباط آن با پارامترهای الکتروکاردیوگرافی و فعالیت آنزیم های CK،AST و همچنین تعیین ارزش تشخیصی تروپونین در آن بیماری است.
نمونه خون از 94 بز نژاد مرغز زیر یک ماه اخذ گردید. سرم های جدا شده از نمونه خون به منظور اندازه گیری تروپونین قلبی و CK،AST و 2 میلی لیتر خون کامل به منظور انذازه گیری غلظت سلنیم استفاده شد.از همه بزها نوار الکتروکاردیوگرام در اشتقاق قاعده ای راسی اخذ گردید. بزها براساس غلظت سلنیم سرم به دو گروه تقسیم شدند. بزهای با سلنسم کمتر یا مساوی با 0.05 ppm به عنوان گروه کمبود سلنیم (34 بز) و گروه با سلنیم بالاتراز معیار طبیعی به عنوان گروه کنترل (60 بز).
غلظت تروپونین در گروه با کمبود سلنیم بطور معنی داری از گروه کنترل بالاتر بود.P≤0.05)). بین غلظت سلنیم و تروپونین ارتباط منفی معنی داری بدست آمد.بین غلظت تروپونین و آنزیم های AST،CK در دو گروه کنترل و کمبود سلنیم اختلاف معنی داری نشان داده نشد.P≥0.05)).آریتمی درگروه با کمبود سلنیم بطور معنی داری از گروه کنترل بالاتر بود. P≤0.05)) در حالیکه بین غلظت تروپونین و آریتمی در بزهای با کمبود سلنیم ارتباط معنی داری وجود نداشت P≥0.05)).
نتیجه گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد تعیین غلظت سرمی تروپونین قلبی Iدر شناسایی بزهای مبتلا به بیماری عضله سفید به ویژه قبل از بروز نشانه های بالینی به همرام اندازه گیری سلنیم خون می تواند مفید باشد. و الکترو کاردیوگرافی با تشخیص آریتمی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.