غیبت موسی (ع) و بازتولید نظام مشترک روایی

این مقاله با رویکرد ریخت شناسانه به روایت تاریخی منجی غایب، واحدهای تشکیل دهنده آن را با غیبت حضرت موسی(ع) از میان قومش تطبیق می دهد تا نظام مشترک این دو روایت روشن شود. با وجود جزئیات متفاوتی که این دو روایت تاریخی از آن تشکیل شده اند، الگوی واحدی آنها را به هم پیوند می دهد. این الگو که برگرفته از پژوهش های پراپ و هم فکرانش است، اجازه می دهد تا انواع روایت های تاریخی را بر محور این الگو تجزیه و تحلیل کند. غیبت منجی، زمینه ساز مولفه ها و رویدادهایی است که در زندگی حضرت موسی(ع) به شکل الگویی مثالی و تکرارشونده نمود یافته است و در دیگر روایت های مرتبط با منجی نیز بازتولید می شود.
این مقاله که به روش تحقیق کتاب خانه ای _ اسنادی نوشته شده است، با نظر به ریخت شناسی این روایت تاریخی، انواع کنش گران فعال در آن را شناسایی می کند و الگوی واحدی از یک گفتمان دینی در باب غیبت و منجی ارائه می دهد، به گونه ای که این الگو نه تنها در این روایت، بلکه در دیگر روایت هایی هم به چشم می خورد که حول محور غیبت و انتظار سامان گرفته اند.