اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب، تعارض والد-فرزند و خوداثرمندی والدگری در مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی نافرمانی

اختلال لجبازی-نافرمانی که در کودکان پیش دبستانی یا اوایل مدرسه و در مرحله قبل از نوجوانی بروز می کند، تاثیر گسترده ای بر کودک، خانواده، معلمان و جامعه دارد. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اضطراب و تعارض والد-فرزندی و افزایش خوداثرمندی والدگری مادران دارای دختر مبتلا به اختلال لجبازی-نافرمانی بود.
در این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، 34 نفر از مادران دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر نورآباد در سال تحصیلی 95-1394 که مبتلا به اختلال لجبازی-نافرمانی بودند، به روش خوشه ایهدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه 17نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش، سیاهه رفتاری کودک و فرم گزارش معلم، پرسش نامه اضطراب بک، پرسش نامه راهبردهای تعارض و پرسش نامه خوداثرمندی والدگری بود. برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی طی 8 جلسه دوساعته به صورت هفتگی و به مدت دو ماه برای گروه آزمایش اجرا شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 23 و توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مرحله پس آزمون، میانگین نمرات کلی اضطراب، تعارض والد-فرزند و خوداثرمندی والدگری در گروه آزمایش بهبود یافت و بعد از کنترل اثر نمرات پیش آزمون، بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر این متغیرها تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0p<).
برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش اضطراب، کاهش تعارض والد-فرزند و افزایش خوداثرمندی والدگری در مادران دارای کودک مبتلا به اختلال لجبازی-نافرمانی می شود.