مقایسه تاثیر فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پرخاشگر

مشکلات رفتاری کودکان همچون پرخاشگری می تواند به تعاملات اجتماعی کودکان آسیب جدی وارد سازد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پسر دارای پرخاشگری انجام شد.
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان پسر پرخاشگر مشغول به تحصیل در مدارس ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 95- 1394 و مادران آنها بودند که نمونه ای به حجم 45 نفر از این کودکان و مادرانشان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه مادران ده جلسه آموزشی درمان مبتنی بر دلبستگی و گروه کودکان ده جلسه فراشناخت درمانی 60 دقیقه ای را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992) و سیاهه رفتاری کودکان (آخنباخ، 2001) بود. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس بررسی شد.
نتایج نشان داد فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی بر مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پسر پرخاشگر موثر است (0/05 > p). همچنین بر اساس نتایج حاصل از آزمون تعقیبی، بین میزان تاثیر دو روش فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05 < p).
بنا بر یافته های حاصل از پژوهش، می توان از فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر دلبستگی در کاهش مشکلات رفتاری برون نمود کودکان پرخاشگر استفاده نمود.