زبان و جامعه در اندیشه جان سرل

از زمان وقوع چرخش زبانی در فلسفه غرب، زبان به یکی از موضوعات محوری در مطالعات و پژوهش های فلسفی بدل شد. دیدگاهی که زبان را صرفا ابزاری برای بیان مقصود می دانست، جای خود را به دیدگاهی داد که بر اساس آن، زبان نه صرفا ابزاری برای انتقال اندیشه، بلکه قوام بخش خود اندیشه، یعنی فهم ما از واقعیت ها، و بلکه قوام بخش هستی واقعیت هاست. جامعه به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات ارتباط میان زبان و جهان، همواره در میان فیلسوفان مطرح بوده و هستی آن وابسته و متقوم به زبان دانسته شده است؛ اما آنچه کمتر انجام شده، تحلیل دقیق نقش زبان در شکل گیری جامعه و چگونگی تقوم واقعیت های اجتماعی به زبان از منظر فلسفی است. جان سرل، فیلسوف تحلیلی ذهن و زبان معاصر، برجسته ترین و یا دست کم یکی از برجسته ترین فیلسوفانی است که به این مطلب مهم پرداخته است. در آثار سرل دست کم دو تقریر برای این مطلب می توان یافت. هدف اصلی مقاله حاضر، تبیین و بررسی این دو تقریر است.