اثر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن ABCG5 مونوسیت ها در مردان میان سال پس از عمل بای پس قلبی

اهداف بازتوانی قلبی از مهم ترین اقدامات جهت اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن در بیماران قلبی- عروقی است. تمرینات ورزشی به سبب کم هزینه و جذاب بودن مشوقی برای شرکت بیماران در این برنامه هاست. فعالیت ورزشی روی ترکیبات سلول خونی، به ویژه تعداد گلبول های سفید خون، سوخت وساز، متابولیت ها، پپتید و بیان ژن در انواع مختلف اثر دارد؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بربیان ژن ABCG5 مونوسیت ها در مردان میان سال پس از عمل بای پس قلبی است.
مواد و روش ها جامعه آماری را 20 مرد بیمار میان سال تشکیل دادند که قبلا عمل بای پس عروق کرونر انجام داده بودند. این افراد، پس از انتخاب، به طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین هوازی (10 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از جلسه های تمرینی از آزمودنی های دو گروه خون گیری به عمل آمد. جداسازی مونوسیت ها به روش سانتریفیوژ و تخلیص m-RNA به وسیله Real-Time PCR انجام شد. داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری (نرم افزار SPSS نسخه 16) تجزیه وتحلیل شد.
یافته ها گروه تجربی در نتیجه هشت هفته تمرین هوازی افزایش معنا داری در بیان mRNA ژن ABCG5 در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند.
نتیجه گیری به نظر می رسد تمرین ورزشی به عنوان بخشی از مراحل بازتوانی قلبی در بیماران تحت عمل پیوند بای پس شریان کرونر با تحت تاثیر قراردادن بیان ژن ABCG5 که در سوخت وساز چربی درگیر است، فرایند انتقال معکوس کلسترول را بهبود می بخشد.