بررسی ارتباط رضایت شغلی با هوش هیجانی در پرستاران بخش های ویژه و اورژانس

از مهم ترین عوامل در کیفیت عرضه هر چه بهتر خدمات پرستاران به بیماران رضایت شغلی و هوش هیجانی است که بی توجهی به آن در بلندمدت موجب بروز عصیان، کاهش حس مسئولیت، فرسودگی شغلی و ترک خدمت را به دنبال خواهد داشت. بنابراین، مطالعه حاضر،با هدفتعیین ارتباطرضایت شغلی با هوش هیجانی در پرستاران بخش های اورژانس، به ویژه بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرماندرسال 1391 انجام شد.
اینمطالعهتوصیفی- همبستگیروی150نفراز پرستاران بخش های اورژانس، به ویژه بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان به روش سرشماری با استفاده از پرسشنامه های مشخصاتدموگرافیکی، رضایت شغلی پرستاران و هوش هیجانی برادی گریوز(Bradbry- Graves) به صورت سرشماری انجام شد. تجزیه وتحلیلداده ها باآزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه وضریب همبستگیپیرسون با استفاده از SPSS نسخه 20انجام شد و سطحمعنا داری05/0 درنظرگرفتهشد.
میانگین نمره کلی رضایت شغلی و هوش هیجانی به ترتیب (69/17±72/83) و (56/17±09/121) بود. بین نمره کلی رضایت شغلی (رضایت درونی و رضایت بیرونی) و نمره کلی هوش هیجانی ارتباط معنا داری با ضریب همبستگی 351/0 مشاهده شد (0001/0>P). نتایج آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) و تی مستقل نشان داد بین متغیرهای دموگرافیک (سن، تحصیلات، تجربه، واحد سازمانی، جنس) با رضایت شغلی و ابعاد آن و هوش هیجانی و زیرگروه هایش ارتباطی وجود ندارد (05/0

نتیجه گیری

رضایت شغلیبا هوش هیجانی رابطهمستقیمداردوبه نظر می رسدافرادبا هوش هیجانی بالاتر احساس رضایت بیشتری در کار با همکاران و بیماران دارند. پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در رابطه با ارتباط این دو مفهوم و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیکی انجام شود.