تاثیر پروتز زیر زانو بر نیروی تولیدی عضلات و نیروی تماس مفصلی زانو و ران حین راه رفتن در افراد با قطع عضو

استفاده از پروتز در افراد با قطع عضو یک طرفه اندام تحتانی منجر به تغییر الگوی کینماتیک و کینتیک حین راه رفتن می شود که منشا ایجاد درد و ناراحتی در مفاصل و عضلات است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر پروتز زیر زانویی بر نیروی تولیدی عضلات و نیروی تماس مفصلی زانو و ران هنگام راه رفتن در این افراد بود.
ابزار و در این مطالعه شبه تجربی در سال 1394 تعداد 8 مرد غیرجانباز قطع عضو زیر زانو مراجعه کننده به کلینیک ارتوپدی فنی دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت دردسترس انتخاب شدند. متغیر های کینماتیک راه رفتن توسط سیستم تحلیل حرکتی کوالیسیس اندازه گیری شد. داده های کینماتیک با استفاده از نرم افزار Qualysis Track Manager 2.7 ثبت شد و خروجی آن به نرم افزار OpenSIM 3 انتقال یافت. داده ها توسط آزمون T مستقل در محیط نرم افزار SPSS 22 تحلیل شدند.
درصد زمان استنس در سمت سالم به طور معنی داری بیشتر (0.001=p) و درصد زمان نوسان در سمت سالم به طور معنی داری کمتر (0.04=p) از سمت پروتز بود. نیروهای تماس مفاصل ران و زانو در جهات قدامی- خلفی، عمودی و داخلی- خارجی و نیروی تولیدشده توسط عضلات منتخب اندام تحتانی، همچنین نیروهای اکستنسور، ابداکتور، فلکسور ران و اکستنسور زانو در سمت سالم از سمت پروتز بیشتر بود، ولی این افزایش معنی دار نبود (0.05p>).
استفاده از پروتز یک طرفه زیر زانو حین راه رفتن منجر به افزایش درصد زمان تحمل وزن بر سمت سالم می شود و مفاصل اندام تحتانی در سمت سالم تا حدودی تحت تاثیر اضافه بار قرار می گیرند که ناشی از فعالیت بیشتر عضلات اندام تحتانی است.