اثر آلوئه ورا بر روی هیستومورفومتری غده فوق کلیه موش های صحرایی دیابتی

آلوئه ورا در طب سنتی کاربردهای فراوانی داشته، هم چنین دارای اثر کاهندگی قند خون نیز می باشد. در این مطالعه، اثر کاهندگی قند خون توسط ژل آلوئه ورا و هم چنین اثر محافظتی آن بر غده فوق کلیه موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.در مطالعه حاضر 50 سر موش صحرایی نر بالغ 3 -2 ماهه با وزن 250-200 گرم در 5 گروه تقسیم بندی شدند. گروه شاهد هیچ دارویی دریافت نکردند.گروه دوم که با تزریق استرپتوزوتوسین با دوز 65 میلی گرم بر کیلوگرم دیابتی شدند (قند بیش از 250 میلی گرم در دسی لیتر) . گروه سوم، بعد از دیابتی شدن، ژل آلوئه ورا را روزانه با دوز 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دریافت نمودند. گروه چهارم، بعد از دیابتی شدن انسولین را با دوز 10 واحد به ازای هر سر موش صحرایی دریافت نمودند. گروه پنجم، موش های سالمی که آلوئه ورا دریافت نمودند. تمامی گروه ها در دو زمان 15 و 30 روزه، پس از اندازه گیری قند خون، آسان کشی و غده فوق کلیه جدا و در فرمالین سالین 10 درصد تثبیت گردید. سپس مقاطع بافتی تهیه و با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و مورد ارزیابی هیستومتریک قرار گرفتند. در غده فوق کلیه موش های صحرایی دیابتی، ضخامت لایه فاسیکولاتا و هم چنین قطر سلول های اسفنجی ناحیه فاسیکولاتا افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشت (05/0≥P). متعاقب تجویز آلوئه ورا در موش های صحرایی دیابتی ضخامت لایه فاسیکولاتا به شکل معنی داری کاهش داشت (05/0≥P). علاوه بر این، ژل آلوئه ورا موجب کاهش معنی دار قند خون موش های صحرایی دیابتی گردید. آلوئه ورا می تواند اثرات سودمند و محافظتی روی بافت غده فوق کلیه دیابتی داشته باشد.