شعر نیما در بستر تاریخ و تفسیر: تحلیل تفسیرهای شعر «آی آدمها» از منظر زیبایی شناسی دریافت

آیزر و یائوس تحت تاثیر مکتب پدیدارشناسی، نظریه ی دریافت و زیبایی شناسی دریافت را ارائه کردند. آنها معتقدند که متن های ادبی، معنای ذاتی یا ثابتی ندارند و این خواننده است که با خوانش خود، معنا را کشف می کند. آیزر تلاش کرد تا فرایند کشف معنا توسط خواننده را فرموله کند. او در ابتدا با مطرح کردن بحث شکاف ها و خلاهای موجود در متن های ادبی، خوانندگان را به مشارکت در تولید معنا سوق داد. از نظر آیزر، خوانندگان با پر کردن شکاف ها و نانوشته های متن ها، به آنها حیاتی دوباره می بخشند. حذف و برجسته سازی، فرضیه سازی، استراتژی خواندن/خواننده و افق انتظارات دیگر فرایندهایی است که آیزر و یائوس با طرح و بسط آنها، راه را برای تشریح پروسه ی کشف معنا هموار کردند. این جستار تلاش می کند شعر «آی آدمها» و تفسیرهای متعدد آن را، از منظر فرایندهای زیبایی شناسی دریافت بررسی و تحلیل کند. به همین منظور، ضمن معرفی و طبقه بندی تفسیرهای متعدد این شعر، به تحلیل فرایند درک خوانندگان و همچنین تشریح فضاهای خالی متن پرداخته خواهد شد.