بررسی و مقایسه روند سال خوردگی جمعیت در کشورهای آسیایی و اروپایی طی سال های 1950 تا 2015

اهداف هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه روند سال خوردگی جمعیت در کشورهای اروپایی و آسیایی طی سال های 1950 تا 2015 است.
مواد و روش ها روش انجام این مطالعه به صورت تحلیل ثانویه است. داده های استفاده شده از داده های بخش جمعیت سازمان ملل متحد برای 90 کشور اروپایی و آسیایی گرفته شده است. روش آماری استفاده شده، تحلیل پیشینه بقاست. داده ها با استفاده از روش آماری stata و روش های ناپارامتری برآورد تابع بقای کپلان میر، نلسن الن و مدل نیمه پارامتری مخاطره متناسب کاکس تحلیل شدند.
یافته ها یافته ها نشان داد نرخ باروری کلی و امید زندگی در دو قاره اروپا و آسیا به سمت همگرایی پیش می رود. احتمال سال خوردگی با نرخ باروری کلی رابطه منفی و با امید زندگی رابطه مثبت دارد. برآورد تابع بقا و مخاطره تجمعی برای دو منطقه آسیا و اروپا در سال 2015 نشانگر آن است که احتمال سال خوردگی در این دو منطقه به طور معناداری متفاوت است. تابع بقای سال خوردگی برای کشورهای اروپایی به صفر نزدیک شده است؛ این بدان معناست که بیشتر کشورهای اروپایی وارد مرحله سال خوردگی جمعیت شده اند، درحالی که احتمال بقای سال خوردگی برای کشورهای آسیایی بیشتر از 75/0 است.
نتیجه گیری بر اساس نتایج این پژوهش، طی سال های 1950 تا 2015 درصد سال خوردگی جمعیت در همه مناطق قاره اروپا با فاصله فاحشی بیشتر از کشورهای آسیایی است. با توجه به کاهش سریع نرخ باروری و افزایش امید زندگی طی دهه های اخیر در مناطق کمتر توسعه یافته قاره آسیا، پیش بینی می شود روند سال خوردگی جمعیت بر خلاف دهه های گذشته در این مناطق سرعت بیشتری به خود بگیرد و درنهایت تا سال 2050، این شاخص در کشورهای آسیایی از کشورهای اروپایی پیشی بگیرد.