بررسی تغییرات بیومکانیک ستون فقرات در اثر روند دژنراسیون دیسک های بین مهره ای

روند دژنراسیون در اثر مرور زمان تمام اندام های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد و دیسک های بین مهره ای نیز از این قائده مستثنی نیستند. دژنراسیون دیسک بین مهره ای مهمترین علت دردهای کمر در انسان است، لذا آگاهی از تغییرات بیومکانیک ناشی از آن اهمیت ویژه ای دارد.
در این مطالعه مقطعی تمام بیمارانی که به دلیل کمردرد به کلینیک ستون فقرات بیمارستان باهنر شهر کرمان مراجعه کرده بودند و حداقل یک ماه درمان برای آن ها ناموفق بوده، وارد شدند. جهت تشخیص و درمان، رادیوگرافی های ایستاده ستون فقرات به صورت روبه رو و نیم رخ فلکشن-اکستنشن و نیز ام آرآی درخواست می شد. میزان ترنسلیشن و روتیشن در صفحه ساجیتال و هم چنین ارتفاع قدامی و خلفی دیسک بر حسب گرید های مختلف دژنراسیون ارزیابی می گردید.
شدت دژنراسیون دیسک با افزایش سن نسبت مسقیم داشت. با پیشرفت دژنراسیون ارتفاع دیسک بین مهره ای در قدام و خلف کاهش پیدا می کرد. با افزایش گرید دژنراسیون میزان جابه جایی و چرخش در صفحه ساجیتال کاهش یافته بود و شدت این کاهش با ارتفاع خلفی دیسک ارتباط مستقم داشت.
روند دژنراسیون با افزایش سن تشدید می گردد و با افزایش شدت دژنراسیون در سگمان های حرکتی ستون فقرات فضای دیسک به طور پیش رونده کاهش می یابد؛ به دنبال آن حرکات ترنسلیشنی و روتیشنی ستون فقرات کاهش پیدا می کنند، به طوری که گرید 3 دژنراسیون را می توان معادل فاز رسیدن به ثبات سگمان حرکتی دانست.