تحلیل عوامل موثر بر حقیقت گویی پزشکان به بیماران سرطانی ایران

در زمینه ی ارتباط پزشک و بیمار، راستگویی به بیمار از مباحث مهم به شمار می رود. باتوجه به اینکه بیان یا کتمان حقیقت علاوه بر مسایل اخلاقی از نظر قانونی نیز مشکلاتی را ایجاد می کند، در نتیجه شیوه ی برخورد درست با این موضوع و عواملی که بر این موضوع تاثیرگذارند، به ویژه در بیماری های سخت درمان مانند سرطان اهمیت زیادی دارد. هدف این پژوهش تحلیل عوامل موثر بر حقیقت گویی پزشکان به بیماران سرطانی ایران از دیگاه متخصصان حوزه سرطان در دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.
این پژوهش به صورت توصیفی- پیمایشی انجام شد که نمونه ی آماری آن را 161 تن از متخصصان مرتبط با سرطان در شهر تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران (اسفند 1394) تشکیل می داد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین آنان در زمینه های مختلف انتخاب شدند. ابزار بررسی پرسشنامه ای بود که بر اساس ادبیات پژوهش تنظیم و روایی آن توسط اساتید کارآزموده و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (Cronbach''s alpha coefficient) تایید شد.
نتایج نشان داد، تفاوت معنا داری بین نگرش پزشکان مرد و زن در بیان حقیقت وجود نداشت (0/481P=)، اما در زمینه ی تمایل تفاوت معنا داری بین متخصصان و غیر متخصصان سرطان وجود داشت. همچنین نشان داد که تفاوت بین رفتار پزشکان وجود داشت. بین رفتار پزشکان بخش خصوصی (میانگین 8/87)، با پزشکانی که در بخش خصوص-دولتی مشغول فعالیت بودند (8/62) تفاوت مشاهده شد (0/014P=).
نتایج این پژوهش نشان داد که بین دیدگاه برخی متخصصان در بیان حقیقت تفاوت وجود دارد، ولی این مسئله دلیلی بر کتمان حقیقت نیست و پزشکان باید در بیان حقیقت به عوامل مختلف توجه کنند.