مقایسه حساسیت سنجی نوارهای E-test با دیسک های آنتی بیوتیکی سفوکسیتین و اوگزاسیلین در تشخیص سویه های استافیلوکوک ساپروفیتیکوس مقاوم به متی سیلین

باکتری استافیلوکوک ساپروفیتیکوس در طی سالها، علاوه بر اینکه به یک عامل بیماری زای جدی تبدیل شده، به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها نیز مقاومت پیدا کرده است. ارائه روشی ارزان، سریع و در دسترس در شناسایی باکتری های مقاوم می تواند از گسترش آلودگی های وابسته به این باکتری جلوگیری کند. این مطالعه با هدف مقایسه حساسیت سنجی نوارهای E-test با دیسک های آنتی بیوتیکی سفوکسیتین و اوگزاسیلین در تشخیص سویه های استافیلوکوک ساپروفیتیکوس مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی انجام شد.
در این مطالعه، 590 ایزوله متفاوت از قسمت های مختلف مراکز درمانی شهر زاهدان جداسازی شد. بعد از اینکه ایزوله ها تایید جنس شدند، در 262 نمونه، مقاومت به متی سیلین به وسیله دیسک های آنتی بیوتیکی سفوکسیتین 30 میکروگرم و اوگزاسیلین 1 میکروگرم مشخص گردید. برای تعیین حداقل غلظت مهاری، از نوارهای E-test اوگزاسیلین و سفوکسیتین مطابق با آخرین استانداردهای CLSI استفاده شد. ژن mecA توسط PCR مورد شناسایی قرار گرفت و به عنوان گلداستاندارد در نظر گرفته شد.
حساسیت تست های انجام شده برای آنتی بیوتیک های سفوکسیتین و اوگزاسیلین در روش های دیسک انتشاری به ترتیب 09/89%، 81/68% و در روش حداقل غلظت مهاری به ترتیب 18/98%، 27/97 % بود. از مجموع 262 نمونه، 110 نمونه با آزمون PCR مقاوم به متی سیلین شناخته شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد دیسک آنتی بیوتیکی اوگزاسیلین برای تعیین سویه های مقاوم به متی سیلین در استافیلوکوک ساپروفیتیکوس دارای حساسیت قابل قبولی نیست. همچنین روش های مبتنی بر استفاده از نوارهای E-Test، دارای بیشترین میزان حساسیت و ویژگی می باشند.