شیوه های ارزیابی معلمان زبان انگلیسی مقطع متوسطه در تهران و عوامل موثر بر آن

فرایند پیچیده سنجش معلمان را وادار به تصمیم گیری حرفه ای می کند تا واقعیت های کلاس درس خود را با تاثیر عوامل بیرونی همسو کنند. معلمان تصمیمات مربوط به سنجش و نمره دهی خود را بر دانش، عقیده، انتظارات و ارزش های تدریس و یادگیری استوار می-کنند.
پژوهش حاضر به بررسی تصمیم گیری برای نمره دهی معلمان دوره متوسطه در تهران می پردازد. در این راستا، عوامل مورد استفاده در نمره دهی مورد بررسی قرار می گیرد.
بدین منظور پرسشنامه ای بین 348 معلم زبان انگلیسی مقطع متوسطه در پایه های یازدهم و پیش دانشگاهی توزیع شد. تحلیل توصیفی پرسشنامه ها نشان داد
که معلمان زبان انگلیسی تهرانی عوامل پیشرفت تحصلی و غیر از پیشرفت تحصیلی را در نمره دهی لحاظ می کنند وتاکید بیشتری بر روی عواملی غیر از پیشرفت تحصیلی نظیر تلاش، تکالیف، و عادات های مطالعه می گذارند. همچنین معلمان از انواع مختلف سنجش نظیر سنجش عملکرد محور، تکلیف محور، سنجش معلم ساخته و آزمون های سنتی کاغذ و مدادی استفاده نمودند.
نتایج تحلیل واریانس جندگانه نشان داد که عوامل درونی و بیرونی مانند پایه تدریس معلم، آموزش های سنجش که معلمان داشته اند، و اندازه کلاس بر جنبه های مختلف تصمیم گیری آنها در نمره دهی تاثیر گذاشته است. نتایج این پژوهش به طور کلی به درک تصمیم گیری برای نمره دهی معلمان زبان انگلیسی و علی الخصوص معلمان زبان انگلیسی تهرانی کمک می-کند.