ارزیابی مولکولی قابلیت تولید سیدروفور در سویه های سودوموناس فلوروسنت، عامل کنترل کننده پوسیدگی ریشه در چغندر قند

از مهم ترین بیماری های چغندرقند، پوسیدگی ریشه می باشد که عامل آن قارچی خاکزی بنام Rhizoctonia solani است. باکتری های خاکزی زیادی از جمله سودوموناس ها در اثر تولید موادی نظیر سیدروفور باعث کنترل این بیمارگرهای خاکزاد می شوند. لذا در این تحقیق پس از شناسایی سودوموناس های فلورسنت در فراریشه مزارع چغندرقند سبزوار و بررسی توان بازدارندگی این باکتری ها از رشد قارچR. solani ، ردیابی ژن بیوسنتز سیدروفور صورت گرفت. به این منظور نمونه های گیاه همراه با خاک فراریشه ای آن جمع آوری شدند. جهت به دست آوردن سودوموناس ها از محیط کشت اختصاصی سودوموناس آگار F استفاده شد. کشت خالص هر جدایه، پس از 2 واکشت روی همان محیط تهیه گردید و 3 سویه فلورسنت براساس مطالعات میکروسکوپی و آزمون های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی تفکیک و شناسایی شدند. برای بررسی میزان بازدارندگی جدایه های سودوموناس فلورسنت از رشد قارچ R. solani، آزمون کشت متقابل باکتری و قارچ انجام شد. بر اساس میزان هاله بازدارندگی، مشخص شد که سویه C7 با بازدارندگی شدید، سویه C3 با بازدارندگی متوسط و سویه C5 بدون خاصیت بازدارندگی است. همچنین بررسی وجود ژن بیوسنتز سیدروفور با PCR در این باکتری های سودوموناس فلورسنت نشان داد که تنها نمونه C7 واجد ژن بیوسنتز سیدروفور می باشد.