بررسی میزان عوارض کارگذاری ثابت کننده خارجی در شکستگی های باز یا خردشده مجاور مفاصل زانو و مچ پا

پیش شکستگی خرد شده یا باز ران و ساق از مشکلات شایع ارتوپدی می باشند. استفاده از ثابت کننده خارجی در درمان این شکستگی کاربرد گسترده دارد و با عوارضی همراه است. در این پژوهش، عوارض عفونت اطراف پین، آسیب عصبی-عروقی، سندرم کمپارتمان، آسیب تاندونی- عضلانی بررسی شد.
مواد و در یک کارآزمائی بالینی، 140 بیمار با شکستگی خرد شده باز یا بسته اطراف زانو و مچ پا که طی یک سال با ثابت کننده خارجی درمان شده بودند، بررسی شدند. یک روز بعد از عمل، عوارض عصبی- عروقی و تاندونی- عضلانی و هنگام پیگیری و در زمان تعویض و خارج سازی ثابت کننده، عوارض عفونت اطراف پین بررسی گردید. داده ها از طریق مشاهده و چک لیست جمع آوری و با روش های آماری تحلیل شدند.
میزان عفونت اطراف پین 52%، میزان آسیب عصبی- حسی اندام تحتانی 6%، میزان سندرم کمپارتمان و آسیب عروقی صفر و میزان آسیب تاندونی عضلانی 5/7% بود. میزان عفونت اطراف پین و آسیب تاندونی-عضلانی در شکستگی های باز و بسته یکسان بود ولی از نظر میزان آسیب عصبی- حسی بین دو روش اختلاف معنی داری وجود داشت (0/049=p) .
کاربرد ثابت کننده خارجی در شکستگی های باز یا بسته خرد شده اطراف زانو و ساق و اطراف مچ پا با میزان قابل توجهی از عفونت اطراف پین همراه است. اما عوارض عصبی-عروقی و عوارض تاندونی-عضلانی و سندرم کمپارتمان شایع نمی باشد.