املاسازی و نوشت اصطلاحات

سده بیست دوره ای نو در تاریخ اصطلاحات زبان تاجیکی است. در این دوره ، اصطلاحات تازه با دگرگونی های فرهنگی و سیاسی و پیدا شدن صورت های اداری جدید و پیشرفت علوم و فنون همراه بود و با خواسته ها و نیازهای عصر حاضر سازگار شد.
در این سده، با رشد شعور اجتماعی و انتشار اولین روزنامه و کتاب های درسی، زبان ادبی و اصطلاحات آن متحول شد و برای اصطلاحات زبان معیار و نزدیک کردن زبان معیار به زبان مردم سلسله تدبیرهایی اندیشیده شد که به تدریج چهره زبان را دگرگون کرد. در این مقاله، این سده به دوره هایی تقسیم شده و رویکردها و فعالیت های مختلف در هر دوره بیان شده است. در دوره اول (از اول قرن بیستم تا حدود 1920)، به روند تغییر اصطلاحات پرداخته شده و به نقش روزنامه ها و مجلات و تاثیر تغییر الفبا در دوره های مختلف و روندهای نو اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی که باعث نو شدن اصطلاحات گردید، اشاره شده است. در دوره دوم (از 1920 تا 1980)، فعالیت های بیشتری برای تحول اصطلاحات صورت گرفت و فعالیت اولین کمیته اصطلاحات و مراکز مختلف در این حوزه آغاز شد. برخی اشتباهات و دور شدن از اصول علمی اصطلاح گزینی در این دوره صورت گرفت. الفبا ابتدا به لاتین و سپس به سریلیک تبدیل شد و بر تکامل اصطلاحات زبان تاجیکی تاثیر گذاشت. اصطلاحات خلق های شوروی همه گون سازی شد و به روسی گرایش پیدا کرد. دوره نو (1980 تا امروز)، که در آن، به بازسازی دولت شوروی و صاحب استقلال شدن جمهوری تاجیکستان در سال 1991 اشاره می شود، که تاثیر بسیار بر رو گرداندن از وام گیری عینی واژه ها و رو آوردن به برابرجویی داشت. موانع سیاسی و ایدئولوژیکی برداشته شد و نشریات به اصالت زبان رو آوردند. در این مقاله، از هر دوره نمونه های فراوان برای توضیح و توجیه مطالب ذکر شده است.