چرا واژه گزینی ضرورت دارد؟

در میان دانشگاهیان و تحصیل کرده های جامعه ما، هستند کسانی که، با اقامه چند دلیل، معتقدند لازم نیست ما وقت و نیرو و سرمایه خود را صرف یافتن معادل های فارسی برای اصطلاحات علمی فرنگی کنیم. اما ما نیز معتقدیم واژه گزینی ضرورت دارد و برای آن دلایلی در دست داریم. زبان فارسی بخشی از هویت و فرهنگ ماست و ضعیف شدن آن یعنی ضعیف شدن فرهنگ و از دست دادن اعتماد به نفس فارسی زبانان در عرصه های علمی و اجتماعی. از سوی دیگر، ورود لغات بیگانه به یک زبان، اگر از حد بگذرد، هویت و ماهیت و ساختار آن زبان را در هم می شکند. نخستین آسیبی که براثر کثرت لغات بیگانه به یک زبان وارد می شود بروز تیرگی معنایی در آن زبان است؛ آسیب دیگر ابهام در نقش دستوری کلمات است؛ و سه دیگر آسیبی است که به موسیقی زبان وارد می شود. اگر کاری که فرهنگستان در واژه گزینی می کند الگویی شود برای استادان و متخصصان علاقه مند به زبان فارسی، تا آنها خود، بر طبق آن الگو، واژه سازی و واژه گزینی کنند، این امید وجود دارد که زبان فارسی با امکانات ذاتی خود و با همت همگان روزی زبان علم شود. چشم اندازی که فرهنگستان برای آینده واژه گزینی در نظر دارد این است که واژه گزینی را به صورت یک «علم» در آورد و، با تعلیم آن علم به مستعدان، متخصص واژه گزینی تربیت کند و کاری کند که این متخصصان در کنار استادان هر رشته واژه گزینی را به صورت یک فعالیت گسترده درآورند. البته، می توان بر زبان خارجی مسلط بود و از کتاب ها و مقالات خارجی استفاده کرد و، درعین حال، علم را در ایران به زبان فارسی تولید و منتشر کرد.