اثر یک دوره تمرین مقاومتی منتخب بر قدرت، درد و عملکرد شانه معلولین استفاده کننده از ویلچر دستی مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه

از آنجا که معلولیت ممکن است با اختلالات عملکردی همراه باشد و ورزش می تواند میزان ناتوانی را کاهش داده و یا عملکرد افراد را حفظ نماید لذا در این پژوهش بر آن شدیم که اثر یک دوره تمرین مقاومتی منتخب ناحیه شانه بر قدرت، درد و عملکرد افراد استفاده کننده از ویلچر دستی را مورد مطالعه قرار دهیم.
در این مطالعه مداخله ای کنترل شده تصادفی، 20نفر از افراد دارای ضایعه نخاعی استفاده کننده از ویلچر دستی که در ناحیه شانه درد داشتند، با میانگین سنی (6/4±39/3) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (سن: 5/81 ± 37/5، قد: 4/2 ± 82/25، وزن: 12/98 ± 77/25) و تجربی (سن:8/11 ± 42/1، قد: 4/7 ± 84/95، وزن: 11/39 ± 74/23 ) تقسیم شدند. قبل از اجرای برنامه تمرینی منتخب از هر دو گروه پیش آزمون قدرت، درد و عملکرد به عمل آمد. سپس گروه تجربی تمرینات منتخب را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه یک روز در میان، هر جلسه به مدت 60 دقیقه اجرا کردند. بعد از اجرای دوره تمرینی از هر دو گروه در شرایطی شبیه پیش آزمون پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی تحلیل کوواریانس و تی وابسته استفاده شد.
نتایج نشان داد که گروه تجربی بهبود معنی داری در سطح قدرت عضلات چرخاننده خارجی شانه (از 1/38±7/66 به 1/73 ±10/71)، درد (از 7/96±52/48 به 5/24±30/31) و عملکرد شانه (از 6/66±55/49 به 6/52±72/88) (0/05p≤) داشته است.
تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات قدرتی، قدرت، درد و عملکرد شانه افراد استفاده کننده از ویلچر دستی را بهبود داده و لذا شرکت در برنامه های تمرینی برای این افراد پیشنهاد می شود.