مقایسه روش های مختلف کاشت عدس دیم رقم بیله سوار در منطقه ورزقان

سنتی بودن کشت و کار عدس دیم یعنی بدون استفاده از ماشین آلات را می توان از جمله موارد موثر در کم بودن عدس دیم در واحد سطح ذکر نمود. به منظور مقایسه روش های مختلف کشت عدس رقم بیله سوار در منطقه ورزقان آذربایجان شرقی، آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در بهار و تابستان سال 1394 در شرایط دیم انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه روش مختلف کشت(استفاده از خطی کار غلات، گاوآهن مرکب و گاوآهن برگرداندار) بود. نتایج نشان داد که در بین روش های مختلف کاشت عدس از نظر ارتفاع بوته، فاصله اولین غلاف از سطح خاک، وزن زیست توده، عملکرد دانه و شاخص برداشت تفاوت های معنی داری وجود داشت. بیشترین ارتفاع بوته(75/20 سانتی متر)، فاصله اولین غلاف از سطح خاک(6/11 سانتی متر)، وزن زیست توده(53/2 تن در هکتار)، عملکرد دانه(975 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت(6/38%) با روش کشت استفاده از خطی کار غلات حاصل شد. در جمع بندی نتایج می توان اظهار داشت که کشت عدس دیم با استفاده از خطی کار غلات در منطقه ورزقان موجب افزایش عملکرد گردیده و توصیه می شود.