مقایسه عملکردهای حافظه گذشته نگر، روزمره و آینده نگر بیماران دیابتی نوع II افسرده و غیرافسرده با افراد سالم

عملکرد حافظه ی بیماران مبتلا به دیابت می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف جسمی و روان شناختی قرار گیرد. یکی از اختلالات روان شناختی که در این بیماران بسیار شیوع دارد و می تواند بر عملکرد حافظه ی آنها اثر بگذارد، افسردگی است.
در پژوهش حاضر برای بررسی این اثر، عملکردهای حافظه ی گذشته نگر، روزمره و آینده نگر بیماران دیابتی نوع دوم افسرده و غیرافسرده با افراد سالم مقایسه شد.
این پژوهش ، پس رویدادی از نوع علی- مقایسه ای است و جامعه ی آماری آن را بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهر اصفهان که در سال های 91 و 92 به پزشک متخصص مراجعه کرده بودند، تشکیل می دهند. نمونه ی این پژوهش 48 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم (24 بیمار افسرده و 24 بیمار غیرافسرده) و 24 فرد سالم بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. گروه ها از لحاظ سن، تحصیلات، طول بیماری و میزان قند خون دو ساعته (بعد از غذا) همتا شدند و به پرسش نامه ی حافظه ی آینده نگر و گذشته نگر (PRMQ)، پرسش نامه ی حافظه ی روزمره (EMQ)، و ویرایش دوم پرسش نامه ی افسردگی بک (BDI-II) پاسخ دادند. نتایج پژوهش بیانگر تفاوت معنادار میزان خطا در حافظه ی گذشته نگر (02/0>p) و روزمره ی (008/0>p)، سه گروه بود ، اما میزان خطای حافظه ی آینده نگر سه گروه بیماران دیابتی افسرده، دیابتی غیرافسرده و افراد سالم تفاوت معناداری نداشت.
نتیجه-گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که عوامل روان شناختی همچون افسردگی می تواند عملکرد ابعاد مختلف حافظه ی بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم از جمله حافظه ی گذشته نگر و روزمره را تحت تاثیر قرار دهد و سبب تشدید آسیب های حافظه ی این بیماران شود.