تعیین رابطه تجارب آسیب زا با شدت علائم جسمانی در دانشجویان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه تجارب آسیب زا با شدت علائم جسمانی انجام شده است.
پژوهش حاضر به روش توصیفی، از نوع همبستگی انجام شد. جامعه پژوهش شامل همه دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی،تهران،ایران بود. نمونه پژوهش شامل 264 دانشجو سالم بزرگسال دانشگاه بودکه باروش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد که 2 پرسشنامه را تکمیل کنند: خرده مقیاس نشانگان جسمانی پرسشنامه سلامت بیمار PHQ-15 وچک لیست تجارب آسیب زا زندگی (T.E.C) . داده های به دست آمده به کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند .
دراین مطالعه بین تجارب آسیب زا و شدت علائم جسمانی رابطه ی معنی دار وجود داشت( P<0/01) . تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که غفلت هیجانی با 23 درصد واریانس شدت علائم جسمانی را به طور معنی دار پیش بینی می کند (P<0/001). همبستگی معنی داری بین متغیر های سواستفاده بدنی، سواستفاده جنسی، آزار جنسی و سواستفاده هیجانی و شدت علائم جسمانی مشاهده نگردید.
نتایج حاکی از اهمیت تجارب آسیب زا زندگی به ویژه مولفه غفلت هیجانی در پیش بینی شدت علائم جسمانی است. این عامل می تواند تا حدودی تغییر پذیری شدت علائم جسمانی را تبیین کند.