بررسی نمادهای عرفانی و مذهبی و تاثیرات آن ها بر شعر پایداری

«نماد» اصطلاحی مشترک در عرصه دانش های گوناگون است؛ اما از منظر علوم بلاغی کلمه، عبارت و یا جمله ای است که علاوه بر معنی ظاهری، طیف معنایی گسترده ای را به خواننده القا کند. نمادپردازی از دیرباز در شعر عرفانی وجود داشته است و البته جریان های اجتماعی و سیاسی بر آن تاثیر مستقیم دارند؛ بنابراین در شعر معاصر هم از جایگاه پراهمیتی برخوردار است.
پژوهشگران عرصه ادبیات انواع مختلفی برای نماد ذکر کرده اند که در این پژوهش به یکی از مهم ترین گروه نمادها یعنی نمادهای عرفانی و مذهبی(در حوزه شعر پایداری) و تاثیرات آن بر شعر این حوزه اعم از ایجاز در شعر، ابهام آفرینی، غنای هنری و ادبی، فعال سازی ذهن، القای روحیه صبر و امید و... پرداخته شده و دریچه ای تازه برای فهم این اشعار گشوده شده است.