ارتباط رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت در بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران

نوآوری بطور گسترده به عنوان کلید موفقیت سازمانها شناخته شده است و سبک رهبری از مهمترین عوامل پویایی، پیشرفت و یا رکود سازمانهاست. سبک رهبری تحول آفرین با ایجاد تحول در سازمان قادر به برانگیختن نوآوری در کارکنان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت در بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
این مطالعه توصیفی-همبستگی درسال 1395 انجام شد. محیط پژوهش بیمارستان آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش کلیه کارکنان شاغل در آن (440 نفر) بود. تعداد 200 آزمودنی به شیوه نمونه گیری از نوع تصادفی و طبقه بندی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین باس و آوالیو و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری بود که روایی و پایایی آن انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آزمون های پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید.
در مطالعه حاضر بین رهبری تحول آفرین و نوآوری فرایند و خدمت رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (0/0001= P). همچنین بین تمامی مولفه های رهبری تحول آفرین (نفوذ آرمانی، ترغیب ذهنی، ملاحظات فردی و انگیزش الهام بخش) با نوآوری فرایند و خدمت ارتباط معنی دار و مثبت وجود داشت. نتایج حاصل از رگرسیون حاکی از آن بود که مدل بکار گرفته شده ارتباط معنی دار رهبری تحول آفرین بر نوآوری فرایند و خدمت را تایید می کند (0/0001= P). در این مطالعه بین سطح تحصیلات کارکنان و نوآوری رابطه معنی داری دیده شد (0/0001= P).
با توجه به یافته ها پیشنهاد می شود اگر مدیریت ارشد سازمانها سبک رهبری تحول آفرین را بکار گیرند، توانایی ایجاد نوآوری در سازمان افزایش می یابد و به نظر می رسد سازمان به سوی رشد و ترقی پیش می رود.