عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی و عوامل مستعد کننده و همراه آن درکودکان زیر 15 سال مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی بعثت همدان

یکی از شایعترین اعمال جراحی در دوران کودکی آدنوتانسیلکتومی می باشد، که ممکن است با عوارضی از جمله عود علائم همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی و علل عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال در بیمارستان بعثت همدان بود.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی پرونده تمام بیمارانی که در سالهای 1389 تا 1395 در بیمارستان بعثت همدان تحت جراحی آدنوئیدکتومی به تنهایی یا به همراه تونسیلکتومی قرار گرفته بودند بررسی شده و از بین آنها بیمارانی که تحت جراحی مجدد (رویژن) آدنوئیدکتومی قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. با استفاده از چک لیست تهیه شده اطلاعات دموگرافیک، یافته های بالینی نظیر علائم عود، سابقه‏ی آلرژی، ریفلاکس و فاصله زمانی بین جراحی اول و دوم جمع آوری شد و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 16 و شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در مجموع 2787 نفر آدنوئیدکتومی شده بودند که 2571 مورد آنها همراه با تانسیلکتومی بوده و از میان آن ها 37 مورد (3/1%) نیاز به رویژن (جراحی مجدد) پیدا کردند. از 37 عمل جراحی روی‍ژن مورد مطالعه 65/48 درصد افراد را زنان و 35/51 درصد را مردان تشکیل می دادند. میانگین سنی افراد در جراحی اول، جراحی دوم و همچنین فاصله زمانی جراحی اول و دوم به ترتیب 16/5، 04/9 و 87/3 سال بود. 8/10 درصد افراد سابقه رینیت آلرژیک و 27 درصد بیماران سابقه مجاورت با دود سیگار را داشتند. 9/18 درصد افراد علائم مرتبط با ریفلاکس را ذکر می کردند. بیشترین شکایت اصلی در بین بیمارانی که تحت رویژن آدنوییدکتومی قرار گرفتند، خرخر شبانه (1/35) و تنفس دهانی (9/25) بود.
نتیجه گیری: عود هیپرتروفی آدنوئید پس از آدنوئیدکتومی در اطفال زیر 15 سال 3/1% بود و عوامل مستعد کننده در عود هیپرتروفی آدنویید به ترتیب شیوع عبارت بودند از: در معرض دود سیگار بودن، ریفلاکس و رینیت آلرژیک. توصیه می شود جهت پیشگیری از عود هیپرتروفی آدنوئید ناشی از تکنیک جراحی، پس از جراحی اولیه آدنوئید با آندوسکوپ نازوفارنکس بررسی گردد.