بررسی اثرات عصاره آبی سیر بر میزان بیان ژن و پروتئین TGF-β2 در بافت شبکیه چشم رت های نر دیابتی نوع 1

رتینوپاتی یکی از مهم ترین عوارض دیابت ملیتوس می باشد که در نتیجه هیپرگلیسمی مزمن، استرس اکسیداتیو و التهاب ایجاد می شود. فاکتور رشد توموری (TGF-β2) یکی از فاکتورهای مهم دخیل در مسیر التهاب ناشی از هیپرگلیسمی می باشد. از طرفی سیر به عنوان یک ترکیب گیاهی پرمصرف در رژیم غذایی ایرانیان به حساب می آید که اثرات هیپوگلیسمیک و آنتی اکسیدانی دارد، لذا در این مطالعه اثرات عصاره آبی این گیاه در میزان بیان ژن و پروتئین TGF-β2 در رت های دیابتی نوع 1 مورد مطالعه قرار گرفته است.
در این مطالعه تجربی بیست و چهار رت نر نژاد ویستار به چهار گروه 6 تایی کنترل سالم، دیابتی نوع 1، دیابتی نوع 1 درمان شده با عصاره سیر و کنترل سیر تقسیم شدند. برای القا دیابت از استرپتوزوتوسین (65mg/kg) (STZ) استفاده شد و هفت روز بعد از تزریق، میزان قند خون در رت ها توسط گلوکومتر اندازه گیری شد. قند بالاتر از mg/dL 300 به عنوان دیابت نوع 1 در نظر گرفته شد. تیمار رت ها توسط عصاره آبی سیر (100g/1ml) به صورت گاواژ به مدت 30 روز انجام شد. در پایان زمان تیمار، نمونه سرم آنها جداسازی شد و جهت سنجش میزان گلوکز در 20o C- ذخیره گردید. همچنین چشم رت ها و سپس بافت شبکیه آن ها سریعا خارج شد و در 70o C- برای بررسی بیان ژن و میزان پروتئین، ذخیره شد. جهت بررسی بیان ژن، استخراج RNA، سنتز cDNA و Real time PCR انجام شد. جهت سنجش میزان پروتئین TGF-β2 از روش الایزا استفاده شد.
میزان بیان ژن TGF-β2 در رت های دیابتی، افزایش 37/1 برابری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالیکه در رت های دیابتی تیمار شده با عصاره سیر، کاهش 96/1 برابری نسبت به گروه دیابتی درمان نشده مشاهده گردید. میزان پروتئین TGF-β2 در رت های دیابتی، افزایش 08/3 برابری را نسبت به گروه کنترل نشان داد، در حالیکه در رت های دیابتی تیمار شده با عصاره سیر، کاهش 56/2 برابری نسبت به گروه دیابتی درمان نشده مشاهده گردید.
عصاره سیر سبب کاهش معنی دار سطح TGF-β2 در بافت شبکیه رت های دیابتی شده است. از آنجائیکه TGF-β2 یک فاکتور اساسی در ایجاد التهاب و آسیب به شبکیه می باشد، لذا می توان انتظار داشت که مصرف سیر، با کاهش میزان این پروتئین بتواند در تقلیل عوارض دیابت موثر باشد.