شیوع و علل آسیب های شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 5-1394

حوادث شغلی از مسائل پراهمیتی است که می تواند مشکلات متعددی را برای پرسنل و کارکنان هر واحد شغلی ایجاد نماید. کنترل میزان حوادث عامل مهم برای کاهش مخاطرات؛ تامین سلامت کارکنان و بیماران و تلاش در جهت پیشگیری از وقوع حوادث شغلی به خصوص در محیط های بالینی می باشد. این مطالعه باهدف بررسی میزان شیوع و علل آسیب های شغلی در پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 5- 1394 انجام گردید.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی تعداد 180 پرستار شاغل در بیمارستان ها به صورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه توسط آنان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.
در دسته های مخاطرات شغلی: مخاطرات بیولوژیکی؛ تماس پوستی با خون یا سایر مایعات بدن (5/90 درصد)، مخاطرات شیمیایی؛ تنفس بخارات مواد ضدعفونی کننده (7/46 درصد)، مخاطرات فیزیکی؛ قرار گرفتن در معرض اشعه به طور تصادفی (9/46 درصد) و در مخاطرات ارگونومیکی؛ کمردرد ترومایی (7/41 درصد) بیشترین آسیب را دربرداشت. علل وقوع آسیب های شغلی شامل: حجم زیاد کار (1/61 درصد) و خستگی ناشی از ساعات طولانی کار (6/35 درصد) بیشترین علل وقوع آسیب های شغلی را شامل می شد. خستگی ناشی از ساعات طولانی کار، شیفت شب، عجله هنگام کار، عدم وجود وقت کافی و ازدحام در بخش به عنوان علل آسیب های شغلی با امکان بروز آسیب های شغلی ارتباط معنی داری داشت (05/≤0 p).
با توجه به نتایج تحقیق و شیوع بالای آسیب های شغلی پرستاری که در برخی موارد به بیش از 90 درصد می رسد و این میزان در کشورهای درحال توسعه بیش ازحد انتظار است، امید می رود خطرات شغلی موجود شناسایی، پیش بینی و آموزش های لازم و تمهیدات لازم برای کاهش و پیشگیری از خطرات و ارائه خدمات ایمنی ارائه شوند.