ارزیابی و مقایسه سبک های دلبستگی کودکان 1 تا 3 ساله مهدکودکی و غیرمهدکودکی شهر ارومیه

دلبستگی تاثیر اساسی بر روی تکامل کودکان دارد و به همین دلیل در سال های اخیر بحث دلبستگی اهمیت زیادی پیدا کرده است. پژوهش حاضر باهدف ارزیابی و مقایسه سبک های دلبستگی کودکان 1 تا 3 ساله مهدکودکی و غیرمهدکودکی شهر ارومیه انجام شد.
این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل همه کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی 1 تا 3 ساله شهر ارومیه در سال تحصیلی 96-1395 بودند. نمونه پژوهش 400 کودک (200 مهدکودکی و 200 غیرمهدکودکی) 1 تا 3 ساله بودند که با روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. پرسشنامه سبک های دلبستگی کودکان (هاگر، 1999) توسط مادران کودکان تکمیل شد. داده ها با روش های توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) تحلیل شدند.
یافته ها نشان داد 336 کودک دلبستگی ایمن، 28 کودک دلبستگی اجتنابی، 21 کودک دلبستگی مقاوم و 15 کودک دلبستگی آشفته داشتند. از کودکان مهدکودکی 171 کودک دلبستگی ایمن، 13 کودک دلبستگی اجتنابی، 9 کودک دلبستگی مقاوم و 7 کودک دلبستگی آشفته و از کودکان غیرمهدکودکی 165 کودک دلبستگی ایمن، 15 کودک دلبستگی اجتنابی، 12 کودک دلبستگی مقاوم و 8 کودک دلبستگی آشفته داشتند. همچنین کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی در دلبستگی های ایمن و اجتنابی تفاوت معنی دار داشتند، اما در دلبستگی های مقاوم و آشفته تفاوت معنی داری نداشتند. علاوه بر آن کودکان از لحاظ جنسیت و سن در انواع دلبستگی تفاوت معنی داری نداشتند (05/0>p).
با توجه به نتایج می توان گفت کودکان مهدکودکی در مقایسه با کودکان غیرمهدکودکی از لحاظ سبک های دلبستگی در وضعیت بهتری قرار داشتند و مهدکودک ها تاثیر مثبتی بر شکل گیری و بهبود سبک های دلبستگی داشتند. بنابراین آنچه در شکل گیری سبک های دلبستگی نقش مهمی دارد، مکان نگهداری کودک (خانه یا مهدکودک) نیست، بلکه میزان در دسترس بودن مراقبان و حساس بودن آن ها به نیازهای کودکان است.