آسیب شناسی تربیت دینی جوانان در مسائل عبادی از دیدگاه آیات و روایات

اسلام مکتبی تربیتی است که هر چه در آن آمده به نوعی با تزکیه و تربیت انسان ارتباط دارد و آیه ها و احادیث زیادی به این مطلب اشاره دارد. نگرش اسلام به جوان و جوانی مبتنی بر واقعیت است که از نگاهی واقع بینانه و تصویری کامل از ابعاد وجودی زندگی آدمی است به گونه ای که نه از ویژگی های مثبت این دوره غفلت می شود و نه خصوصیات منفی آن نادیده گرفته شده است، بلکه نقاط منفی را مقتضای دوره جوانی می داند که باید به وسیله جامعه هدایت شود.
شناخت عوامل آسیب زا در تربیت دینی از مهم ترین مباحث تربیتی است که تعیین کننده ضوابط و هنجارهای حاکم بر فرآیند تربیت است و با توجه به مرحله ای بودن رشد انسان، متناسب با هر مرحله از رشد، اصول حاکم بر فرایند هم متفاوت است. آنچه انسان را از دین و آیین خود خارج می سازد و متاسفانه بسیاری از مربیان و خانواده ها از آن غافلند و در طول تاریخ ضربه های زیادی از این ناحیه متوجه جوانان شده است، نشناختن آسیب ها و آفت های دین داری است. از جمله می توان به این موارد اشاره کرد: کج اندیشی دین داران و برداشت غلط از معارف و مفاهیم دینی، افراط و تفریط در مسائل عبادی، کمال گرایی غیر واقعی و سهل انگاری در امر آموزش مسائل مربوط به عبادات.