نگاهی به دغدغه های معنویت گرایی در سینمای غرب

قصه گویی در فیلم ها، الهام گرفته از قصه های بزرگان دینی و کتب آسمانی است. همان گونه که در کتب آسمانی از زبانی هنرمندانه و پرداختی داستان گونه برای بیان مفاهیم معنوی به مخاطبان استفاده شده است؛ برخی از نظریه پردازان نیز معتقدند امروزه تربیت و پرورش خویشتن مذهبی و کنش دینی فرد، در تعامل و برداشت از رسانه هایی بهدست می‏آید که در زندگی با آنها درگیر است. از سوی دیگر، با نگاهی گذرا به فیلم‏های سینمای روز جهان – به ویژه سینمای هالیوود - در می‏یابیم که نمایش روزافزون معنویت در سینما، امروزه جزء جدایی ناپذیر سینمای عامه پسند جهانی است. همان طور که فرهنگ عامه در بررسی های جامعه شناسی به عنوان زمینه ای ارزشمند برای جست وجوی رفتارها و عناصر دینی قابل تامل است، سینما نیز به عنوان بخشی از فرهنگ عامه برای یافتن مولفه های دینی و استعلایی اهمیت می یابد. با این نگرش، بررسی سیر شکل گیری دغدغه های دینی و معنویت گرایی در سینما و از دیدگاه کارگردان ها و مکتب های مختلف می تواند گامی در جهت دستیابی به مولفه های این گرایش در سینما باشد و زمینه ای برای تحلیل های جامعه شناسانه دینی را فراهم کند.