مقایسه ضوابط طراحی اتصالات تیر به ستون بتن آرمه از دیدگاه آیین نامه ACI318-2014، مبحث نهم مقررات ملی ساختمان (1392) و آیین نامه بتن ایران (آبا)

اتصالات تیر به ستون، در سازه های بتن آرمه، به ویژه در قاب های خمشی، نقش مهمی در رفتار لرزه ای اینگونه سازه ها ایفا می نماید. در قاب های مقاوم لرزه ای، هدف اصلی طراحی برای گره اتصال، این است که تا زمانی که مفاصل پلاستیک در اعضای قاب، شکل گیرد، گره های اتصال، الاستیک باقی بمانند. در این مقاله، ابتدا به معرفی اتصالات تیر به ستون بتنی، نیروهای اتصال، ناشی از بارگذاری ثقلی و جانبی و انواع اتصالات داخلی، خارجی و گوشه پرداخته شده است. همچنین مکانیزم های انتقال نیرو در اتصال تیر به ستون در دو حالت بدون آرماتور عرضی (خاموت) و با آرماتور عرضی (خاموت)، تشریح شده و رفتار لرزه ای اتصالات و انواع خرابی های ایجاد شده در اتصالات ناشی از زلزله در سال های اخیر، بحث شده است. در ادامه، مقاومت برشی اتصال، بررسی شده و الزامات مهار میلگرد طولی تیر و ستون، بیان شده است. سپس ضوابط طراحی اتصالات تیر به ستون بتنی، از دیدگاه آیین نامه ACI 318-2014، مبحث نهم مقررات ملی ساختمان سال 1392 و آیین نامه بتن ایران (آبا)، با یکدیگر مقایسه گردیده است.