مروری بر مکانیسم های مولکولی بیماری زایی باکتری آئروموناس هیدروفیلا در آبزیان و چگونگی عملکرد آنتی بیوتیک تتراسایکلین در مقابله با آن

آئروموناس هیدروفیلا Aeromonas hydrophila یکی از معمول ترین باکتری های بیماریزا در آبزیان است و شیوع آن باعث کاهش محصولات آبزی پروری می شود. بیماری آئروموناسی به دلیل ترشح نوعی پروتئین سمی به نام ارولیزین توسط باکتری آئروموناس هیدروفیلا می باشد. این پروتئین سمی از طریق ایجاد کانال در غشای سلول های هدف، فعالیت های طبیعی آنها را مختل می کند و موجب تخریب و مرگ این سلول ها می شود. پروتئین سمی ارولیزین در اثر بیان ژن ارولیزین در باکتری آئروموناس هیدروفیلا ایجاد می شود. ژن ارولیزین bp 1482 است و یک مارکر مولکولی مهم و پایدار برای شناسایی امکان آلودگی با آئروموناس هیدروفیلا می باشد. برای بررسی این مارکر مولکولی از تکنیک PCR استفاده می شود. برای کنترل و درمان بیماری آئروموناسی از آنتی بیوتیک های مختلفی استفاده می شود که مهمترین آنها تتراسایکلین است. مکانیسم عملکرد ضد باکتریایی این آنتی بیوتیک از طریق ایجاد اختلال در ترجمه ژن ارولیزین و در نتیجه ممانعت از سنتز پروتئین در ریبوزوم باکتری می باشد، بنابراین با توقف ساخت پروتئین ها در آئروموناس هیدروفیلا، این باکتری ها محکوم به مرگ می شوند. آگاهی از نحوه عملکرد ضد میکروبی آنتی بیوتیک ها می تواند نقش مهمی در یافتن مواد جایگزین مناسب برای این داروهای سنتتیک ایفا کند.