تاثیر بیوچار و تیمار های زیستی بر غلظت عناصر غذایی (فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز) گیاه تاج خروس (Amaranthus) در یک خاک آلوده به ترکیبات نفتی

وجود ترکیبات نفتی در خاک سبب بروز مشکلات زیست محیطی می گردد، لذا تلاش برای پالایش این اراضی ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر سطوح مختلف بیوچارهای حاصل از پسماند زباله شهری و باکتری تجزیه کننده هیدروکربن های نفتی بر میزان عناصر غذایی موجود در گیاه تاج خروس صورت پذیرفت. تیمارها شامل نفت خام (در سه سطح: (P0) 0،(P1) 5/2 و(P2) 5 درصد وزنی)، بیوچار حاصل ازکمپوست زباله شهری(Bcm) و زباله تر شهری(BM) (در سه سطح: 0، 1 و 2 درصد وزنی) و باکتری (دو سطح: بدون باکتری(Ba0) و دارای باکتری سودوموناس فلورسنس(Ba1)) بود. نتایج نشان داد که با افزایش میزان بیوچار، رشد گیاه بیشتر شد و همواره بیشترین میزان صفات رشدی در سطوح دارای بیوچار گزارش گردید. مقادیر وزن خشک شاخساره در تیمار هایی که دارای باکتری سودوموناس فلوروسنس بودند نسبت به سایر تیمارها تفاوت معنا داری نشان داد. در مجموع با کاربرد بیوچار و باکتری سودوموناس فلورسنس، غلظت عناصر غذایی اندازه گیری شده افزایش یافت و بیشترین غلظت عناصر در بالاترین سطوح بیوچار گزارش شد به طوری که بیشترین غلظت فسفر با میزان 37/0 درصد در تیمار P1B0Ba1 و کمترین مقدار آن با میزان 23/0 درصد در تیمار P2BM2Ba1 مشاهده شد. همچنین بیشترین غلظت عنصر پتاسیم در تیمار P2BM2Ba1 به میزان 16/5 درصد و کمترین مقدار آن 15/2 درصد در تیمار فاقد عامل زیستی P0BM1Ba0 اندازه گیری و گزارش شد. در سطوح آلودگی یکسان، در تیمارهای حاوی بیوچار، غلظت کلسیم و منیزیم نسبت به شاهد، به میزان بیشتری بود. بیشترین غلظت آهن و منگنز در تیمار P0B0Ba1 با حضور عامل زیستی به ترتیب به میزان 33/1200 و 5/441 میلی گرم برکیلوگرم اندازه گیری شد و کمترین مقادیر آن در تیمار عدم حضور باکتری سودوموناس بود. بر این اساس توصیه می شود برای افزایش بهره وری پالایش آلودگی، استفاده از مواد آلی و به طور مشخص بیوچار و تیمارهای باکتریایی مورد توجه قرار گیرد.