مقایسه تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی مقاومتی، تعادلی و ترکیبی (مقاومتی- تعادلی) بر تعادل، راه رفتن و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: مداخله پیش آزمون- پس آزمون

تمرین درمانی، یکی از روش های مکمل درمانی برای توان بخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis یا MS) محسوب می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) بر تعادل، راه رفتن و کیفیت زندگی زنان مبتلا به MS بود.
تعداد 30 زن مبتلا به MS با میانگین سنی 1/4 ± 6/34 سال و با توجه به سطح ناتوانی، در سه گروه تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی- مقاومتی) قرار گرفتند. آزمون تعادلی Berg (Berg Balance Scale یا BBS)، آزمون مسافت 6 دقیقه راه رفتن، پرسش نامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS (54-Multiple Sclerosis Quality of Life یا 54-MSQOL) و شاخص وضعیت گسترش ناتوانی (Expanded Disability Status Scale یا EDSS) به ترتیب برای سنجش تعادل، راه رفتن، کیفیت زندگی و میزان ناتوانی شرکت کنندگان استفاده گردید. بیماران به مدت هشت هفته تمرینات مورد نظر را انجام دادند. آزمون های ANOVA، Tukey و Paired t جهت تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفت.
تمرینات تعادلی و مقاومتی منجر به بهبود نمرات تعادل شد و همچنین تمرینات مقاومتی و ترکیبی باعث بهبود راه رفتن گردید. اما بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر قابل ملاحظه ای نداشت.
به دلیل اثربخشی بیشتر تمرینات تعادلی و مقاومتی بر تعادل و تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر راه رفتن استفاده از این تمرینات به عنوان روش مکمل توان بخشی، در بیماران مبتلا به MS ارجحیت دارد