مقایسه یادگیری ضمنی توالی حرکتی در کودکان با و بدون اختلال هماهنگی رشدی (DCD)

تحقیق حاضر با هدف بررسی یادگیری توالی حرکتی ضمنی در کودکان با و بدون اختلال رشدی انجام شد.
جهت مقایسه یادگیری حرکتی- ضمنی، نرم افزار کامپیوتری تحت عنوان زمان واکنش متوالی (SRT یا Serial reaction time) در محیط برنامه نویسی C++ طراحی و مورد استفاده قرار گرفت. در تحقیق حاضر 24 کودک مشارکت داشتند که به دو گروه با (12 نفر) و بدون اختلال هماهنگی رشدی (12 نفر) تقسیم شدند و طی دو روز به فاصله 24 ساعت، 10 بلوک حرکتی را تمرین کردند. در ابتدای آزمون به یاد گیرنده ها در مورد ترتیب ظهور محرک ها هیچ گونه توضیحی داده نشد و یادگیری حرکتی آن ها به صورت ضمنی اتفاق می افتاد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل و ANOVA تجزیه و تحلیل شد.
گروه کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی، در مولفه سرعت و دقت یادگیری توالی حرکتی ضمنی تفاوت معنی داری با گروه همتایان سالم نداشتند (235/0 = P، 072/0 = P). با این حال، اثرات بین آزمودنی ها در طول بلوک های تکلیف توالی حرکتی مرحله اکتساب نشان دهنده تفاوت بین کودکان با و بدون اختلال رشدی در هر دو متغیر سرعت و دقت بود (001/0 > P).
به نظر می رسد که اگرچه کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی مشکلاتی در اکتساب و یادگیری مهارت های حرکتی روزمره دارند، اما توالی حرکتی ضمنی در آن ها بی نقص است. از این رو، در روند آموزش و توانبخشی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی می توان از مزایای یادگیری ضمنی بهره برد.