رویکردهای شرق شناسانه در آثار دبوسی

هدف از نگارش این مقاله، بررسی و تحلیل برخی از آثار کلود دبوسی با هدف نمایش دلبستگی های او به هنر شرق و بررسی صداها و نشانه های جدید در موسیقی غرب در سده ی بیستم است. این آهنگساز فرانسوی وابسته به مکتب امپرسیون، همچون اسلاف خود، و مانند نقاش این مکتب، گوگن، برای پیدا کردن زیبایی های هنر شرق و پیوند دادن آن ها به موسیقی دوران خود تلاش کرد. رویکرد او در مباحث آهنگسازی دریچه های جدید ارتباط دوسویه ی موسیقی شرق و غرب را بر روی هنرمندان پس از خود گشود و تحولی شگرف در موسیقی قرن بیستم پدید آورد. نخستین زمینه ی گرایش به هنر شرقی در دبوسی، به سبب سفر او به روسیه و اقامت در این کشور و مشاهده ی اندیشه های هنرمندان روسی و نیز شنیدن موسیقی مناطقی از جنوب شرق آسیا، نظیر اندونزی، در بازدید از دستاوردهای جدید نمایشگاه پاریس در اواخر سده ی نوزدهم شکل گرفت. مقاله حاضر با نگاهی تاریخ نگارانه و تحلیلی، موضوع را از زوایای هنری و موسیقایی تحلیل خواهد کرد و نشان خواهد داد که تلاش های این هنرمند غربی در حوزه ی آهنگسازی با استفاده از منابع موسیقی شرق، به پیدایش نگاهی نو در هنر موسیقی انجامید. می توان گفت این موضوع همپای دیگر موضوعات هنری، اقتصادی و سیاسی، سنگ بنای اختلاط و امتزاج موسیقی شرق و غرب بود.