ارزیابی ژئوشیمیایی سیستم هیدروکربوری میادین سعادت آباد و سروستان(ناحیه ی فارس داخلی)

هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی خصوصیات ژئوشیمیایی و مقایسه هیدروکربن های میادین سعادت آباد و سروستان (واقع در ناحیه فارس داخلی) با استفاده از پارامترهای ژئوشیمیایی می باشد. از میان سازند های تحت مطالعه به عنوان سنگ منشا احتمالی، سازند کژدمی، فهلیان و افق احمدی به منظور مطالعه انتخاب گردیدند. این سازندها از سنگ های مولد مطرح در ناحیه فارس به شمار می روند. آنالیزهای انجام شده بر روی نمونه های سنگ مادر شامل پیرولیز راک ایول و آنالیز های تکمیلی (کروماتوگرافی گاز و طیف سنجی جرمی) بر روی بیتومن های استخراجی بودند.
نتایج حاصل نشان داد که کروژن نمونه ی همه ی سازند ها از نوع II هستند. با توجه به عمق قرار گیری نمونه ها، بلوغ مواد آلی سازندها در انتهای مرحله ی دیاژنز و ابتدای مرحله ی تولید نفت قرار دارند و زایش اولیه ی هیدروکربن های سیال رخ داده است. هیدروکربن های زایش یافته در میدان سعادت آباد درجازا می باشند و در میدان سروستان تقریبا نابرجا هستند.
نتایج آنالیزهای تکمیلی و پارامترهای بیومارکری نشان می دهد که نفت های موجود در میادین تحت مطالعه بخشی از سنگ منشا، با منشا شیلی کربناته و بخش دیگر از سنگ منشا با لیتولوژی کاملا شیلی تولید شده است. سنگ منشا نفت های تولید شده از این سازند ها با منشا دریایی و تا اندازه ای دریاچه ای می باشند که در محیطی نسبتا احیایی رسوب کرده اند. سنگ های منشا ناحیه مورد مطالعه به طور کلی از نظر پتانسیل هیدروکربور زایی در حد متوسطی به شمار می برند.